KUALA LUMPUR: Bekas Yang di-Pertua Negeri Sarawak, Tun Abdul Taib Mahmud meninggal dunia pada usia 87 tahun pada pagi Rabu adalah figura penting yang membawa perubahan besar kepada Sarawak di bawah pimpinannya bermula pada 1981.

Dikenali sebagai 'bapa pemodenan Sarawak', Taib meninggalkan pencapaian yang tidak dapat dilupakan dalam sejarah dan pembangunan negeri itu.

Kepemimpinannya telah mengubah Sarawak dari sebuah kawasan terpencil pada tahun 1960-an menjadi sebahagian Malaysia yang dinamik dan progresif pada hari ini.

Allahyarham yang berketurunan Melanau dilahirkan di Miri pada 21 Mei 1936 adalah anak saudara Ketua Menteri Sarawak ketiga yang juga Yang di-Pertua Negeri Sarawak keempat, Allahyarham Tun Abdul Rahman Yakub.

Mendapat pendidikan awal di Sekolah St Joseph di Miri dan kemudian di Sekolah Menengah St Joseph di Kuching, beliau melanjutkan pengajiannya dalam bidang undang-undang di University of Adelaide, Australia, di bawah tajaan biasiswa berprestij Plan Colombo. Beliau kemudian meneruskan pengajian peringkat sarjana di Harvard pada tahun 1964.

Berkahwin dengan Allahyarhamah Puan Sri Datuk Patinggi Laila Taib, seorang Muslim Poland berketurunan Lipka Tatar, pada 1959, pasangan ini dikurniakan empat orang anak, Jamilah Taib Murray, Datuk Seri Mahmud Abu Bekir Taib, Datuk Sri Sulaiman Abdul Rahman Taib dan Datuk Hanifah Hajar Taib. Pada tahun 2009, Allahyarhamah Laila meninggal dunia akibat kanser. Pada 2010, Taib berkahwin dengan Toh Puan Raghad Kurdi Taib.

Kembali ke Sarawak pada tahun 1960, Taib aktif dalam arena politik Sarawak sejak pembentukan Malaysia pada tahun 1963.

Selepas pulang ke Sarawak, beliau dilantik sebagai pendakwa raya di dalam 'Crown Council' pada 1962 sehingga 1963. Beliau kemudiannya mencipta sejarah dalam politik Sarawak apabila menjadi individu termuda yang dilantik dalam Kabinet sebagai Menteri Komunikasi dan Kerja Raya pada 1963 pada usia 27 tahun.

Tempoh pentadbiran Taib sebagai Ketua Menteri dari tahun 1981 hingga 2014 bermula dari usia 45 tahun merupakan tempoh terpanjang di Malaysia, manakala 38 tahun beliau sebagai Ahli Parlimen mengukuhkan hasil pentadbiran dalam sejarah politik negara.

Di bawah kepimpinan Taib, Sarawak menyaksikan era kemajuan yang tidak pernah terjadi sebelumnya. Pada awalnya bergelut dengan kemiskinan, kekurangan infrastruktur, dan ketidakstabilan politik dengan pelbagai kumpulan etnik dan parti politik, kepimpinan Taib membawa transformasi radikal kepada kawasan tersebut.

Pada 26 Mac 1981, beliau dilantik sebagai Ketua Menteri Sarawak keempat dan berkhidmat selama 33 tahun, membawa Sarawak melalui era pembangunan yang tiada tandingannya. Pusat kepada falsafah kepemimpinan Taib adalah pengenalan 'Politik Pembangunan', satu dasar yang berakar pada prinsip COME—perubahan, peluang, mobiliti, dan kesamarataan untuk semua orang Sarawak.

Taib juga menerajui penubuhan institusi pendidikan seperti Universiti Malaysia Sarawak (Unimas) di Kota Samarahan, menandakan era kemajuan pendidikan dan meningkatkan peluang untuk penduduk Sarawak.
Bekas kawasannya Kota Samarahan telah diubah menjadi hab pendidikan Sarawak.

Di samping itu, beliau memudahkan penubuhan pelbagai institut dan kolej latihan untuk melengkapkan rakyat Sarawak dengan kemahiran yang pelbagai, bukan sahaja untuk memajukan perkembangan Sarawak tetapi juga untuk meningkatkan taraf hidup rakyat.

Taib bukan sahaja seorang peguam tetapi juga memiliki pengetahuan yang kukuh dalam bidang ekonomi, setelah mengikuti pengajian dalam bidang ekonomi di Harvard.

Semasa berkhidmat sebagai Menteri Persekutuan, Taib memperoleh kelebihan yang signifikan berbanding pemimpin Borneo lain dalam menavigasi hubungan dengan kerajaan pusat.

Dengan menggunakan kemahiran, beliau berjaya membawa pembangunan di Sarawak, memimpin inisiatif yang merangkumi peningkatan infrastruktur penting seperti jalan raya, jambatan, elektrik, bekalan air dan lain-lain.

Sebagai mengiktiraf sumbangan besar beliau kepada pembangunan negeri dan negara, Taib diberi penghormatan dengan anugerah tertinggi Sarawak, Satria Bintang Sarawak (SBS), mengurniakan gelaran Pehin Sri. Selain itu, beliau dikurniakan dengan penghormatan tertinggi negara, Darjah Kebesaran Seri Maharaja Mangku Negara (SSM), yang membawa gelaran Tun.

Legasi Taib berdiri sebagai bukti kehidupan yang berdedikasi untuk memajukan Sarawak. Kepimpinan dan komitmennya yang berwawasan untuk kemajuan membentuk semula rantau ini dan meletakkan asas untuk pertumbuhan dan kemakmuran berterusan.