Kaum India tidak perlu bimbang dengan RUU 355

POLEMIK terhadap Rang Undang-Undang (RUU) 355 kini timbul semula malah menjadi bualan dalam kalangan masyarakat India berikutan kenyataan umum kononya MIC, di bawah kepimpinan Tan Sri S A Vigneswaran bersetuju menyertai Muafakat Nasional yang dipelopor UMNO dan Pas, dua parti terbesar yang mewakili masyarakat Melayu-Islam dalam negara.

Memandangkan RUU 355 dibawa Ahli Parlimen Marang, Datuk Seri Abdul Hadi, selaku Presiden Pas, iaitu sebuah parti yang tidak habis-habis berjuang untuk memartabatkan pelaksanaan syariah Islam dalam negara, maka timbul polemik dan kebimbangan dalam kalangan masyarakat India terhadap MIC yang menyertai Muafakat Nasional bersama Pas.

Malah, ada pihak yang mendakwa dan sangsi serta menakut-nakutkan warga bukan Islam kononnya usul persendirian Pas itu mempunyai agenda tersirat berkait dengan hukuman Hudud yang bakal diperluaskan kepada warga bukan Islam.

Secara umumnya, tujuan pindaan RUU 355 adalah untuk memperkasakan sistem kehakiman Mahkamah Syariah. Pindaan itu dilaporkan lebih memberi fokus kepada seksyen 2 Akta Syariah (Bidang Kuasa Jenayah) Akta 1965.

Menurut fahaman bekas Ketua Hakin Negara, Tun Abdul Hamid Mohamed, RUU 355 membabitkan pindaan bagi membolehkan Dewan Undang Negeri (DUN) membuat undang-undang membabitkan kesalahan yang tersenarai dalam Bahagian 1, Senarai 11, Jadual Sembilan, Perlembagaan Persekutuan.

Dengan pindaan itu, DUN boleh meluluskan undang-undang bagi menjatuhkan hukuman terhadap kesalahan membabitkan syariah dan fiqh termasuk hudud dan qisas, kecuali hukuman gantung sampai mati.

Namun, menurut Abdul Hadi, pindaan RUU 355 itu bertujuan memperluaskan lagi skop hukuman yang boleh dilaksanakan oleh Mahkamah Syariah dan bukan bermaksud untuk memperkenalkan hukuman Hudud.

Pindaan Perlembagaan Persekutuan pada 1988 terhadap Perkara 121(1) telah menambah fasal (1A) untuk membolehkan Mahkamah Syariah bebas daripada Mahkamah Sivil.

Bidang kuasa

Menurut Peruntukan Perkara 121(1A), Mahkamah-Mahkamah Tinggi dan semua Mahkamah di bawahnya iaitu Mahkamah Magistret dan Sesyen tidak mempunyai bidang kuasa dengan apa-apa perkara dalam bidang kuasa Mahkamah Syariah.

Dengan pelaksaan perundangan Islam, kerajaan meluluskan Akta Mahkamah Syariah (Bidang Kuasa Jenayah) 1965, Akta 355 membolehkan Mahkamah Syariah ditubuhkan dengan sempurna di bawah mana-mana undang-undang dalam sesuatu negeri dan diberi bidang kuasa ke atas orang Islam dan mana-mana perkara dalam Jadual Kesembilan dalam Perlembagaan Persekutuan.

Mahkamah Syariah tidak berkuasa menghukum kesalahan yang boleh dihukum penjara lebih tiga tahun atau denda melebihi RM5,000 atau sebatan lebih enam kali.

Perkara 121(1A) Perlembagaan Persekutuan dengan jelas menggariskan Mahkamah Sivil tidak ada kuasa terhadap perkara yang disenaraikan dalam bidang kuasa Mahkamah Syariah.

Enakmen Kanun Jenayah Syariah yang umumnya dikenali sebagai hukum Hudud, Qisas dan Takzir diluluskan agar undang-undang Islam dapat dilaksanakan di Kelantan pada tahun 1993 dan di Terengganu pada tahun 2003.

Namun, Enakmen Kanun Jenayah Syariah pada 1993 tertangguh perlaksanaannya kerana pelbagai kekangan dari segi penyediaan perundangan.

Apabila pindaan Enakmen Kanun Jenayah Syariah II diluluskan di DUN Kelantan pada 19 Mac 2015, 31 ahli Pas dan 12 wakil rakyat BN menyatakan sokongan.

Enakmen itu dilapor menyediakan struktur pengurusan Mahkamah Syariah di Kelantan dan menyediakan peruntukan pelbagai kesalahan, terutama tujuh salah laku seperti sariqah (mencuri), hirabah (rompakan bersenjata), zina (persetubuhan di luar perkahwinan), liwat, qazaf (tuduhan palsu mengenai kemuliaan seseorang), syurb (meminum arak) dan irtiddah (murtad).

Enakmen Kanun Jenayah Syariah II yang diluluskan di DUN Kelantan pada tahun 1993 dilaporkan mengandungi syarat di mana masyarakat bukan Islam diberi pilihan untuk memilih perundangan mengikut pilihan, iaitu sama ada mereka memilih untuk dibicara dan dihukum di mahkamah sivil atau syariah (Hudud).

Tetapi, syarat itu dipinda dalam Pindaan Enakmen Kanun Syariah II 1993 (Pindaan 2015) yang diluluskan pada 19 Mac 2015 agar warga bukan Islam tidak termasuk dalam pelaksanaan perundangan Islam atau Hudud di Kelantan.

Dengan itu, jelas segala kesalahan dan hukuman dalam Enakmen Kanun Jenayah Syariah II (Pindaan 2015) adalah ditujukan kepada orang Islam sahaja.

Perlembagaan Persekutuan, Perkara 74, Jadual Sembilan dengan jelas memasukkan perkara dan jenis kesalahan dalam dua senarai mengikut bidang kuasa kerajaan pusat dan negeri.

Perkara dan jenis jenayah dalam senarai I adalah dalam bidang kuasa Kerajaan Persekutuan dan senarai II bagi Kerajaan Negeri.

Jenayah sivil dimasukkan dalam senarai I dan perundangan Islam termasuk dalam senarai II atau Senarai Negeri.

Jenayah Sivil ditadbir Mahkamah Majistret, Mahkamah Sesyen, Mahkamah Tinggi, Mahkamah Rayuan dan Mahkamah Persekutuan di bawah pentadbiran Kerajaan Pusat.

Perundangan Islam atau Syarak pula ditadbir oleh Mahkamah Syariah rendah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah di bawah pentadbiran kerajaan Negeri.

Dengan itu, warga bukan Islam harus sedar dan yakin bahawa RUU355 hanya membabitkan warga Islam dan tidak berkait dengan pelaksanaan hudud di kalangan warga bukan Islam.

Laporan media kononnya kepimpinan MIC bakal menyokong RUU 355 harus dilihat sebagai satu langkah yang mencerminkan keiklasan dan semangat kerjasama MIC dalam menyokong usaha umat Islam memperkasakan malah terus melestarikan perlaksanaan undang-undang Islam bersandarkan tuntutan agama Islam di Malaysia.

Dengan itu, warga bukan Islam tidak perlu bimbang terhadap RUU 355 kerana ia hanya melibatkan perundangan Islam yang mengadili kes Muslim dan tidak bertentangan dengan Perlembagaan Persekutuan.

Penyertaaan MIC dalam gagasan Muafakat Nasional tidak menjejaskan kepentingan kaum dan agama kaum India kerana kebebasan agama warga bukan Islam terjamin dalam Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan.

---

* Datuk M. Periasamy merupakan seorang penganalisis politik, budaya dan tamadun India.

** Kenyataan di dalam artikel ini adalah pandangan peribadi penulis dan tidak semestinya mencerminkan pandangan sidang pengarang Astro AWANI.